Οδηγία 2010/63/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Σεπτεμβρίου 2010 περί προστασίας των ζώων που χρησιμοποιούνται για επιστημονικούς σκοπούς

Διαβάστε ολόκληρη την οδηγία

Chris Berdik: Should chimpanzees have legal rights? (Τhe Boston Globe 14 VII 2013)

The ‘animal personhood’ movement believes dolphins, great apes, and elephants deserve to be able to sue — and now it has a plaintiff.

Somewhere in America—its lawyers won’t say where—a chimpanzee is about to have its day in court.

 

 In the next few months, an animal advocacy group called the Nonhuman Rights Project plans to file a case on behalf of its first animal client. It has already chosen the plaintiff, a captive chimp, on whose behalf it plans to file a writ of habeas corpus and ask a state court judge to grant the chimp’s liberty.

 

Their goal is to win animals a toehold in the world of legal rights—a strategy that is the culmination of more than two decades of writing and legal work by lawyer Steven Wise and an allied group of attorneys, scientists, and animal activists. They hope to have an animal declared a “person” in a court of law, breaking down a legal barrier between humans and other species that has stood for millennia.

Over the last century, animals have enjoyed a steady march in legal protections. Once treated no differently than inanimate objects, today they can’t be abandoned, beaten, or deprived of food, shelter, or veterinary care. Despite these protections, however, animals are still legally considered property. And for Wise and others, given what we now know about the biology and inner lives of animals, this is no longer a tenable distinction. It is time, they argue, to grant at least some species fundamental rights such as the right to life and freedom from captivity—and the surest way to accomplish that is for those animals to join human beings as legal persons.

Critics say legal personhood for animals is misguided, and even dangerous. They foresee a slippery slope in which a tightening web of rights starts to cripple scientific progress not just on life-saving medical research, but also on such goals as species conservation. Even within the animal-rights movement, the idea is controversial.

But Wise’s strategy is an imaginative solution to a quandary that bedevils animal advocates: how other species should be treated in a legal system that lumps everything into the categories of persons or things. As we learn more about animal intelligence and emotional complexity, these activists say, it is becoming clearer that the law needs a new way to talk about animals, whether that involves a special property designation just for animals or complete animal liberation from human use.

Wise, for his part, contends that legal personhood for a limited number of species—at least in the short term—is the most defensible and effective solution. Though it’s possible that this first case will be tossed out of court, he is prepared to bring more cases on behalf of other animals, which he believes will be turning points in the long expansion of who, or what, deserves inherent rights before law.

συνέχεια >>

ΠΚΑΚ, ΠΦΠΟ, Δράση για την Άγρια Ζωή, Πέλαγος: Δελτίο Τύπου: To τσίρκο επιστρέφει στην Ελλάδα;

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τη νομιμοποίηση των παραστάσεων με ζώα επιχειρεί να επαναφέρει εντελώς αιφνιδιαστικά και σχεδόν σιωπηρά η κυβέρνηση, χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση και καμία συζήτηση με τις φιλοζωικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις που επί σειρά ετών αγωνίστηκαν για την κατάργησή τους, με το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου με τίτλο: «Διοικητικά μέτρα, διαδικασίες και κυρώσεις στους τομείς των τροφίμων, των ζωοτροφών και της υγείας και προστασίας των ζώων και λοιπές διατάξεις και αρμοδιότητες του ΥΠΑΑΤ» (άρθρο 13, σελ. 96). Και ενώ, πριν από ένα περίπου χρόνο, με τον Νόμο 4039/2012 (άρθρα 12 και 13), η πολιτεία έδειξε ότι αντιλαμβάνεται τις αυξανόμενες ανησυχίες των πολιτών για μια ορθότερη αντιμετώπιση των ζώων, και αναγνώρισε το γεγονός ότι η χρησιμοποίησή τους σε παραστάσεις συνιστά κακοποίηση, το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου ξαφνικά ανοίγει και πάλι το παράθυρο για τη διεξαγωγή παραστάσεων, υπό τον όρο ότι αυτές θα διεξάγονται «εντός των νομίμως λειτουργούντων ζωολογικών κήπων».

Με κοινή επιστολή προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και τους αρμόδιους βουλευτές, η ομάδα πολιτών «Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών», η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, η οργάνωση «Δράση για την Άγρια Ζωή», και το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος», εκφράζουν την εντονότατη αντίθεσή τους στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο. Στην επιστολή τους αναφέρουν τα εξής:

Η κατάργηση των παραστάσεων με ζώα στην Ελλάδα, χαιρετίστηκε από ολόκληρο τον κόσμο και συνέβαλε στην αναβάθμιση της εικόνας της χώρας μας προς το εξωτερικό, ως δείγμα υψηλού πολιτιστικού επιπέδου. Η εξαίρεση όμως που προτείνεται τώρα, μας πάει βήματα πίσω, καθώς όλα αυτά τα οποία καταδικάστηκαν και πολύ σωστά καταργήθηκαν με το άρθρο 12 του Νόμου 4039/12, επιτρέπονται και πάλι μέσα στις εγκαταστάσεις κάποιων επιχειρήσεων, και συγκεκριμένα των ζωολογικών κήπων. Έτσι λοιπόν, μέσα σε ένα ζωολογικό κήπο, άγρια ζώα όπως λιοντάρια, τίγρεις, δελφίνια, αρκούδες κ.λπ, όχι μόνο θα μπορούν νομίμως πλέον να συμμετέχουν σε παραστάσεις, αλλά οι παραστάσεις θα χαρακτηρίζονται επιπλέον ως «εκπαιδευτικές» ή «προγράμματα ευαισθητοποίησης».

Σχετικά με τη δήθεν «εκπαιδευτική» αξία των οποιωνδήποτε παραστάσεων με ζώα, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής: Οι σύγχρονοι ζωολογικοί κήποι, βλέποντας το κοινό να αντιδρά όλο και περισσότερο στην κακοποίηση των ζώων και την αδικαιολόγητη αιχμαλωσία τους, προσπαθούν να παρουσιαστούν ως παράγοντες εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης των επισκεπτών τους σχετικά με τη φύση και την άγρια ζωή, παρά το γεγονός ότι έγκυρες επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν εντελώς το αντίθετο.

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως επιστημονικά τεκμηριωμένη εκπαιδευτική διάσταση στις παραστάσεις με ζώα, δεδομένου ότι, οι παραστάσεις δεν έχουν να εμφανίσουν τίποτα από την αληθινή εικόνα των ζώων, εκτός από την εξωτερική τους εμφάνιση, και αυτή όχι πάντοτε αναλλοίωτη. Αντιθέτως μάλιστα παρουσιάζουν μία ψευδή εικόνα, δημιουργώντας έτσι ψευδείς και απατηλές εντυπώσεις για την κατά φύσιν συμπεριφορά τους. Επίσης, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι οι παραστάσεις με αιχμάλωτα ζώα έχουν συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση του κοινού ή στην ανάπτυξη υπεύθυνης περιβαλλοντικής συνείδησης, ενώ διακεκριμένοι επιστήμονες, ενημερωμένοι σε θέματα περιβάλλοντος πολίτες, καθώς και οι μεγαλύτερες φιλοζωικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις του πολιτισμένου κόσμου, καταδικάζουν τέτοιου είδους θεάματα.

Επιπροσθέτως, όπως αποδεικνύει τριετής έρευνα για τους ζωολογικούς κήπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διενήργησε η Born Free Foundation και το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Οργανώσεων για τον Τερματισμό της Αιχμαλωσίας των Άγριων Ζώων (ENDCAP) σε συνεργασία με τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ, οι ζωολογικοί κήποι δεν κατορθώνουν να διασφαλίσουν ένα βιώσιμο περιβάλλον για τα άγρια ζώα που φιλοξενούν, ενώ τόσο η νομοθεσία όσο και η εφαρμογή της είναι εξαιρετικά ανεπαρκής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσµα να λειτουργούν και στην Ελλάδα χώροι οι οποίοι φιλοξενούν άγρια ζώα για επίδειξη στο κοινό, χωρίς να διαθέτουν τις απαραίτητες άδειες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το δελφινάριο του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου και οι παρανομίες του, για το οποίο οι σχετικοί νόμοι δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ, ούτε μετά από την διαπίστωση της έλλειψης σχετικών αδειών (πολεοδομικής και άδειας ίδρυσης και λειτουργίας) και της σωρείας παραβάσεων κατά την εισαγωγή των ζώων, ούτε μετά από τις σχετικές αποφάσεις για την κατάσχεση των δελφινιών, ούτε ακόμα και όταν ο Νόμος 4039/12 τέθηκε σε ισχύ.

Ειδικότερα για τα δελφίνια, όπως όλα τα κητώδη, είναι ζώα ιδιαιτέρως χαρισματικά, και αναγνωρίζονται από τους ειδικούς επιστήμονες ως οντότητες εξαιρετικά εξελιγμένες. Νέες μελέτες αναδεικνύουν όλο και περισσότερες ομοιότητες μεταξύ ανθρώπων και κητωδών, όλο και περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν ότι τα κητώδη πρέπει να αναγνωριστούν ως «μη ανθρώπινα πρόσωπα», ενώ εργάζονται για να κατοχυρωθούν δια νόμου τα δικαιώματά τους. Θεωρούν δε ηθικά απαράδεκτο τον εγκλεισμό τους σε δελφινάρια, την παρουσιάσή τους υπό μορφήν εκθέματος στο κοινό, και τη χρησιμοποίησή τους σε παραστάσεις με ή χωρίς το πρόσχημα της εκπαίδευσης. Τα επιστημονικά δεδομένα και η έγκυρη πληροφόρηση έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνονται συνεχώς οι αντιδράσεις των πολιτών όλου του κόσμου για την εκμετάλλευση και την αιχμαλωσία των δελφινιών, και τα δελφινάρια να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Δεκατρία κράτη - μέλη της ΕΕ (Αυστρία, Κύπρος, Τσεχική Δημοκρατία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λουξεμβούργο, Πολωνία, Δημοκρατία της Ιρλανδίας, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία και Ηνωμένο Βασίλειο) δεν έχουν δελφινάρια. Πολλές χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως η Κροατία, η Κύπρος, και η Σλοβενία, έχουν προχωρήσει ή προχωρούν σε νομοθετικές ρυθμίσεις για την απαγόρευση της λειτουργίας των δελφιναρίων, ενώ η απαγόρευση της αιχμαλωσίας των κητωδών θεσμοθετήθηκε προσφάτως και στην Ινδία. Στην Ελβετία, απαγορεύτηκαν οι εισαγωγές νέων αιχμάλωτων δελφινιών, ενώ στην Αμερικανική Μιννεσότα, ο ζωολογικός κήπος, μετά από 34 χρόνια, αποφάσισε να μη συνεχίσει τη λειτουργία δελφιναρίου στο χώρο του. Τα δελφινάρια στην Τουρκία βάλλονται συνεχώς από τις αντιδράσεις ενημερωμένων πολιτών, στη Γερμανία, οι 7 από τις 9 εγκαταστάσεις με αιχμάλωτα δελφίνια αναγκάστηκαν να κλείσουν, στην Πράγα, η ίδρυση δελφιναρίου ακυρώθηκε, κ.ά.

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση τριών παγκοσμίου κύρους οργανώσεων, τα δελφινάρια της ΕΕ αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 1999/22/ΕΚ για τους ζωολογικούς κήπους. Στην εν λόγω έκθεση επισημαίνεται ότι η ευζωϊα των κητωδών στην αιχμαλωσία είναι εκ των πραγμάτων εξαιρετικά προβληματική έως αδύνατη, ενώ η κακοποίηση αναπόφευκτη, τόσο για τα δελφίνια που έχουν αιχμαλωτιστεί από τη θάλασσα, όσο και γι’ αυτά που έχουν γεννηθεί στις δεξαμενές των δελφιναρίων. (βλ. DOLPHINARIA A review of the keeping of whales and dolphins in captivity in the European Union and EC Directive 1999/22 relating to the keeping of wild animals in zoos. http://www.wdcs.org/submissions_bin/Eu_Dolphinaria_Report.pdf). Τα δελφίνια στην αιχμαλωσία δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εκδηλώσουν φυσιολογική συμπεριφορά, ενώ παρουσιάζουν διάφορες σωματικές και ψυχοδιανοητικές διαταραχές που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς φάρμακα (αντιβιοτικά, αντιόξινα, αντικαταθλιπτικά κλπ).

Υπό το φως όλων αυτών των διαπιστώσεων, είναι αδικαιολόγητο, αναχρονιστικό, ακόμη και δόλιο, να θεωρήσει κανείς ότι οι παραστάσεις με ζώα αποκτούν εκπαιδευτική αξία όταν διεξάγονται μέσα στους ζωολογικούς κήπους. Ντοκιμαντέρ, τηλεοπτικά προγράμματα και βιβλία που παρουσιάζουν τα άγρια ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον να εκδηλώνουν φυσιολογική συμπεριφορά, καταδεικνύοντας παράλληλα τις πολυσύνθετες αλληλεπιδράσεις που παρατηρούνται μεταξύ των διαφόρων ειδών στους διάφορους φυσικούς βιότοπους, είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα και ασυγκρίτως πιο εκπαιδευτικά από μία αρκούδα που χορεύει ή από ένα δελφίνι που χαιρετάει με την ουρά του.

Για όλα αυτά, και σταθμίζοντας την ανάγκη και το δικαίωμα να ζούμε σε μια σωστή και δίκαιη κοινωνία που σέβεται τη φύση και τη ζωή και προωθεί την υπευθυνότητα και την περιβαλλοντική συνείδηση των μελών της, αιτούμεθα τα εξής: 
1) Την απαγόρευση διατήρησης κητωδών σε αιχμαλωσία, και 
2) τη διαγραφή ολόκληρης της πρότασης εξαίρεσης: «Εξαιρούνται επίσης, οι νομίμως λειτουργούντες ζωολογικοί κήποι, στις εγκαταστάσεις των οποίων διεξάγονται εκπαιδευτικές παραστάσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα ευαισθητοποίησης» από το άρθρο 13, του Ν. 4039/2012, ούτως ώστε το άρθρο 12 του ιδίου Νόμου να συνεχίσει να απαγορεύει ρητώς ΚΑΘΕ παράσταση με ζώα στην Ελλάδα και ΣΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΧΩΡΟ, όπως όταν αρχικά διατυπώθηκε.

Ελπίζουμε με λογική και αντικειμενική σκέψη των αρμοδίων να γίνει άμεσα η επανόρθωση της διατύπωσης του νόμου. Σε διαφορετική περίπτωση, θα θεωρηθεί από Έλληνες και ξένους παρατηρητές ότι το πνεύμα του νόμου και η πρόθεση του νομοθέτη δεν αποσκοπούσε στην πραγματική κατάργηση των τσίρκο και των παραστάσεων με ζώα, αλλά στη μετακόμισή τους στο χώρο των ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενων ζωολογικών κήπων.

Επικοινωνία: freedolphinsgr@gmail.com 

Δημοσιεύτηκε στους παρακάτω ιστότοπους:

- Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία / Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων

 - Αρκτούρος

- Διαστήματα Ηλιοφάνειας

- Mesogianews.gr 

- tromaktiko -- Fb 

- dou στην ενημέρωση 

- newspus+think green

- NewsNow

- greenweek.gr -- Fb

- attikipress.gr

- palo

- ΡΟΔΟΣυλλέκτης

- ΣΩΣΤΟΣ ΔΗΜΟΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΔΗΜΟΤΗΣ 

- Ξυπνήστε Ρε 

- ENERGIA.gr
- nomanmemo 
- pliatsikologos
- econews.gr (Fb) 
- news123.gr 
- 24oresnea 
- rodaCino
- matiastanea
- zoosos.gr
- parapolitika 
- metrogreece.gr 
- ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ
- ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ 
- ΑΔΕΙΑ ΚΛΟΥΒΙΑ
- animalsfree.blogspot.gr  

 ΠΗΓΗ 

Διαβάστε περισσότερα >>
 

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ προσυπογράφει την επιστολή της Πρωτοβουλίας Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών, της Πανελλαδικής Φιλοζωϊκής Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, της Δράσης για την Άγρια Ζωή και του Ινστιτούτου Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος», με την οποία δηλώνει ότι συμφωνεί σε όλες τις θέσεις της, ενώ με ξεχωριστή δική του επιστολή του προς τον αρμόδιο Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Αθανάσιο Τσαυτάρη και τον Αναπληρωτή Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Μάξιμο Χαρακόπουλο απευθύνει το παρακάτω εύλογο ερώτημα: Τι μεσολάβησε μέσα σε διάστημα ενός χρόνου και οδήγησε σε αυτήν την τροποποίηση και στην αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής για την προστασία των ζώων στην Ελλάδα;
 

«Καλούμε τον αρμόδιο Υπουργό όχι μόνο να μην αλλάξει το σχετικό άρθρο για τις παραστάσεις των ζώων, οι οποίες δεν έχουν κανένα επιστημονικό και παιδαγωγικό έρεισμα σε σχέση με τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα τους, αλλά άμεσα να σταματήσουν οι παράνομες παραστάσεις με δελφίνια στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. Ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της κοινωνίας των πολιτών, η απαγόρευση χρησιμοποίησης κάθε είδους ζώου σε θεάματα, κινδυνεύει να ανατραπεί! Χωρίς καμία διαδικασία διαβούλευσης επιχειρείται η επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς που είχε ως αποτέλεσμα την κακοποίηση ζώων κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους για την πραγματοποίηση ζωντανών παραστάσεων. Η προτεινόμενη αλλαγή ΔΕΝ πρέπει να περάσει», σημειώνει.

Διαβάστε περισσότερα εδώ και εδώ (Fb). 

Πηγή
 

Νόμος 4039/2012: Άρθρο 12: Απαγόρευση χρησιμοποίησης κάθε είδους ζώου σε κάθε είδους θεάματα και άλλες συναφείς δραστηριότητες

Πηγή

Η Ελλάδα απαγορεύει τα τσίρκο με ζώα (Αnimal Defenders International 3 II 2012)

Greece bans animal circuses

Posted: 3 February 2012. Updated: 20 February 2012

We are delighted to announce that the Greek Government has banned the use of all animals in circuses following a campaign by ADI and the Greek Animal Welfare Fund (GAWF), backed by over 50 local animal protection groups across Greece. The new animal protection law also addresses a number of important issues concerning stray animals.
Tim Phillips of ADI, who launched the Stop Circus Suffering campaign in Greece in 2006 said: “In circuses in Greece we saw horrific suffering. I remember a hippo living in a small, filthy cage on the back of a lorry with a stinking pool barely bigger than a bath tub to wallow in. This is a great day for animal protection in Greece and indeed Europe. We applaud the Greek Government for taking a strong, unequivocal stand against animal suffering in circuses.”

• Help us stamp out circus suffering worldwide, donate here
• View our Greek Stop Circus Suffering video here – warning contains disturbing images of violence to animals
• Read about our Greek campaign here

Evgenia Mataragka of the GAWF, based in Athens said: “We are delighted that Greece has said no to cruelty in the name of entertainment. We have witnessed terrible suffering of animals in traveling circuses here and these animals often have to endure long journeys by sea from Italy. Many municipalities have already banned animal circuses in Greece, so we believe that this will be a popular with Greek people.”

Greece is the second country, behind Bosnia and Herzegovina, in Europe to ban all animals from circuses. Austria and Croatia currently have bans on wild animal acts, and several European countries including Portugal and Denmark have measures to ban or phase out wild animals in circuses.
Bolivia was the first country to ban all animals from circuses and, in February 2011, ADI completed an enforcement operation with the Bolivian authorities closing down and rescuing every animal from circuses defying the law. This included relocating 29 lions to the USA as well as rescuing primates and horses.
Read more about Operation Lion Ark
ADI and GAWF have said they are committed to assisting the Greek Government with enforcing the ban.
In July 2011, Peru banned wild animals in circuses following an undercover investigation and campaign by ADI. It is clear now that the days are numbered for keeping animals in travelling facilities and forcing them to do tricks in the name of entertainment. Legislation is currently being considered by the Governments of the USA, Brazil, Colombia, Chile and Ecuador.
Read more about our Peru campaign
The UK will now be under considerable pressure to implement a ban on the use of wild animals in circuses, which was called for by an overwhelming vote by back bench MPs last year. The British Government had cited a legal challenge to Austria’s ban on wild animal acts as a reason for not implementing a UK ban. However, in December the Austrian Constitutional Court in Vienna announced that it had thrown out the application by Circus Krone to overturn Austria’s ban.

• Help us stamp out circus suffering worldwide, donate here
• View our Greek Stop Circus Suffering video here – warning contains disturbing images of violence to animals
• Read about our Greek campaign here

Πηγή

ΟΔΗΓΙΑ 1999/22/ ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 29ης Μαρτίου 1999 για τη διατήρηση άγριων ζώων στους ζωολογικούς κήπους

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(1),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 189 Γ της συνθήκης(2),

Εκτιμώντας:

ότι ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 338/97 του Συμβουλίου, της 9ης Δεκεμβρίου 1996, για την προστασία των ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας με τον έλεγχο του εμπορίου τους(3), απαιτεί αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη κατάλληλων εγκαταστάσεων για τη διαβίωση και τη φροντίδα ζώντων ζώων πολλών ειδών πριν επιτραπεί η εισαγωγή τους στην Κοινότητα· ότι ο εν λόγω κανονισμός απαγορεύει την, για εμπορικούς σκοπούς, έκθεση στο κοινό ζώων ειδών που αναφέρονται στο παράρτημα Α, εκτός από ειδικές εξαιρέσεις που χορηγούνται για σκοπούς εκπαίδευσης, έρευνας ή αναπαραγωγής·

ότι η οδηγία 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 2ας Απριλίου 1979, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών(4) και η οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας(5), απαγορεύουν την αιχμαλωσία και τη διατήρηση, καθώς και την εμπορία μεγάλου αριθμού ειδών, ενώ επιτρέπονται εξαιρέσεις για ειδικούς λόγους, όπως η έρευνα και η εκπαίδευση, η ανανέωση του πληθυσμού των ζώων, και η επαναεισαγωγή των ειδών και η αναπαραγωγή τους·

ότι η ορθή εφαρμογή της υφιστάμενης και μελλοντικής κοινοτικής νομοθεσίας για τη διατήρηση της άγριας πανίδας και η ανάγκη να εξασφαλισθεί ότι οι ζωολογικοί κήποι επιτελούν αποτελεσματικά το σημαντικό τους έργο για τη διατήρηση των ειδών, την εκπαίδευση του κοινού, και την επιστημονική έρευνα, καθιστούν απαραίτητη την καθιέρωση κοινής βάσης για τη νομοθεσία των κρατών μελών όσον αφορά τη χορήγηση άδειας και την επιθεώρηση των ζωολογικών κήπων, τη διατήρηση ζώων στους ζωολογικούς κήπους, την κατάρτιση του προσωπικού και την εκπαίδευση των επισκεπτών·

ότι απαιτείται δράση σε κοινοτικό επίπεδο ώστε να υπάρξουν ζωολογικοί κήποι σε όλη την Κοινότητα που θα συμβάλουν στη διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας σύμφωνα με την υποχρέωση της Κοινότητας να θεσπίσει μέτρα για την εκτός φυσικού οικοτόπου διατήρηση, σύμφωνα με το άρθρο 9 της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα·

ότι ορισμένοι οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση Ζωολογικών Κήπων και Ενυδρείων, κατήρτισαν κατευθυντήριες γραμμές για τη φροντίδα και τη διαβίωση των ζώων σε ζωολογικούς κήπους, οι οποίες θα μπορούσαν, ανάλογα με την περίπτωση, να συμβάλουν στην κατάρτιση και στη θέσπιση εθνικών προδιαγραφών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Στόχος

Στόχος της παρούσας οδηγίας είναι η προστασία της άγριας πανίδας και της βιολογικής ποικιλότητας, προβλέποντας τη θέσπιση μέτρων εκ μέρους των κρατών μελών για την παροχή αδείας και την επιθεώρηση των ζωολογικών κήπων στην Κοινότητα, ενισχύοντας κατ' αυτόν τον τρόπο το ρόλο των ζωολογικών κήπων στη διατήρηση της βιοπολυμορφίας.

Άρθρο 2

Ορισμός

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ως "ζωολογικοί κήποι" νοούνται όλες οι μόνιμες εγκαταστάσεις όπου φυλάσσονται ζώα άγριων ειδών για να επιδεικνύονται στο κοινό για επτά ή περισσότερες ημέρες το χρόνο, εκτός των τσίρκων, των καταστημάτων πωλήσεως οικιακών ζώων, και των εγκαταστάσεων τις οποίες τα κράτη μέλη απαλλάσουν από τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας για το λόγο ότι δεν επιδεικνύουν σημαντικό αριθμό ζώων ή ειδών στο κοινό και ότι η εξαίρεση δεν υπονομεύει τους στόχους της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 3

Απαιτήσεις που ισχύουν για τους ζωολογικούς κήπους

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν μέτρα δυνάμει των άρθρων 4, 5, 6 και 7, προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι οι ζωολογικοί κήποι εφαρμόζουν τα ακόλουθα μέτρα διατήρησης:

- συμμετοχή σε έρευνα, εφόσον αποβαίνει σε όφελος της διατήρησης του είδους και/ή κατάρτιση σε συναφείς ειδικές δεξιότητες στον τομέα της διατήρησης, και/ή ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τη διατήρηση του είδους και/ή, όπου αυτό είναι σκόπιμο, αναπαραγωγή υπό συνθήκες αιχμαλωσίας, ανανέωση του πληθυσμού των ζώων ή επαναεισαγωγή των ειδών στη φύση,

- προώθηση της εκπαίδευσης και της συνειδητοποίησης του κοινού όσον αφορά τη διατήρηση της βιοπολυμορφίας, ιδιαίτερα με την παροχή πληροφοριών για τα είδη που εκτίθενται και για τους φυσικούς τους οικότοπους,

- συνθήκες διαβίωσης των ζώων που ικανοποιούν τις βιολογικές απαιτήσεις των διαφόρων ειδών και τις απαιτήσεις όσον αφορά τη διατήρησή τους, μεταξύ άλλων προβλέποντας ειδικό για το κάθε είδος εμπλουτισμό των χώρων εγκλεισμού τους και διατήρηση υψηλού επιπέδου ζωοτεχνίας με ανεπτυγμένο πρόγραμμα προληπτικής και θεραπευτικής κτηνιατρικής αγωγής και διατροφής,

- φροντίδα για τη μη διαφυγή των ζώων, προς αποτροπή ενδεχόμενων οικολογικών απειλών σε βάρος αυτόχθονων ειδών, και παρεμπόδιση της εισαγωγής εξωτερικών επιβλαβών ζώων και παρασίτων,

- τήρηση ενημερωμένων αρχείων της συλλογής του ζωολογικού κήπου, κατάλληλων για τα είδη που καταγράφονται.

Άρθρο 4

Άδεια και επιθεώρηση

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν μέτρα για την παροχή αδείας και την επιθεώρηση υφισταμένων και νέων ζωολογικών κήπων, προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι τηρούνται οι διατάξεις του άρθρου 3.

2. Κάθε ζωολογικός κήπος πρέπει να διαθέτει άδεια εντός τεσσάρων ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας ή, στην περίπτωση νέων ζωολογικών κήπων, πριν ανοίξουν για το κοινό.

3. Κάθε άδεια περιέχει όρους για την επιβολή των απαιτήσεων του άρθρου 3. Η συμμόρφωση με τους όρους παρακολουθείται, μεταξύ άλλων, με τακτική επιθεώρηση και λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλιστεί αυτή η συμμόρφωση.

4. Πριν από τη χορήγηση, την απόρριψη, την παράταση της διάρκειας της αδείας ή τη σημαντική τροποποιησή της, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών προβαίνουν σε επιθεώρηση για να εξακριβώνεται αν τηρούνται ή όχι οι προϋποθέσεις παροχής αδείας ή οι προτεινόμενες προϋποθέσεις παροχής αδείας.

5. Αν ο ζωολογικός κήπος δεν διαθέτει άδεια σύμφωνα με παρούσα οδηγία ή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις παροχής αδείας, ο ζωολογικός κήπος ή τμήμα του:

α) παύει να λειτουργεί για το κοινό κατόπιν εντολής της αρμόδιας αρχής και/ή

β) συμμορφώνεται με τις ενδεδειγμένες απαιτήσεις που επιβάλλονται από την αρμόδια αρχή, ώστε να εξασφαλιστεί ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις παροχής αδείας.

Εάν οι απαιτήσεις αυτές δεν πληρωθούν εντός ενδεδειγμένης περιόδου, η οποία καθορίζεται από τις αρμόδιες αρχές και δεν υπερβαίνει τα δύο έτη, η αρμόδια αρχή αφαιρεί ή τροποποιεί την άδεια και κλείνει το ζωολογικό κήπο ή τμήμα του.

Άρθρο 5

Οι απαιτήσεις για την παροχή άδειας που ορίζονται στο άρθρο 4 δεν εφαρμόζονται όταν ένα κράτος μέλος μπορεί να αποδείξει κατά ικανοποιητικό για την επιτροπή τρόπο ότι επιτυγχάνονται οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, όπως ορίζεται στο άρθρο 1, και πληρούνται οι απαιτήσεις που πρέπει να εφαρμόζονται για ζωολογικούς κήπους που ορίζονται στο άρθρο 3, η δε συμμόρφωση προς αυτές διατηρείται συνεχώς μέσω συστήματος ρυθμίσεων και καταγραφής. Ένα τέτοιο σύστημα θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να περιέχει διατάξεις σχετικά με την επιθεώρηση και το κλείσιμο των ζωολογικών κήπων, αντίστοιχες προς τις διατάξεις του άρθρου 4 παράγραφοι 4 και 5.

Άρθρο 6

Κλείσιμο ζωολογικών κήπων

Στην περίπτωση που ένας ζωολογικός κήπος ή τμήμα του κλείσει, η αρμόδια αρχή εξασφαλίζει ότι η μεταχείριση ή η διάθεση των ζώων πληρούν τους όρους που κρίνονται κατάλληλοι από το κράτος μέλος να συνάδουν με τους σκοπούς και τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 7

Αρμόδιες αρχές

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, οι αρμόδιες αρχές ορίζονται από τα κράτη μέλη.

Άρθρο 8

Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις κυρώσεις που θα επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων εθνικού δικαίου που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Οι κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

Άρθρο 9

Εφαρμογή

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία όχι αργότερα από τις 9 Απριλίου 2002. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσιευσή τους. Οι λεπτομέρειες για την αναφορά αυτή θεσπίζονται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή τα κείμενα των κυριοτέρων διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στο πεδίο που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 10

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 11

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 29 Μαρτίου 1999.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

F. MÜNTEFERING

(1) ΕΕ C 204 της 15.7.1996, σ. 63.

(2) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 29ης Ιανουαρίου 1998 (ΕΕ C 56 της 23.2.1998, σ. 34), κοινή θέση του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998 (ΕΕ C 364 της 25.11.1998, σ. 9) και απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Φεβρουαρίου 1999 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3) ΕΕ L 61 της 3.3.1997, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2307/97 της Επιτροπής (ΕΕ L 325 της 27.11.1997, σ. 1).

(4) ΕΕ L 103 της 25.4.1979, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 97/49/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 223 της 13.8.1997, σ. 9).

(5) ΕΕ L 206 της 22.7.1992, σ. 7· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 97/62/ΕΚ (ΕΕ L 305 της 8.11.1997, σ. 42).
Πηγή
Πηγή

Aκρωτηριασμένα φλαμίνγκο (8.VIΙ.2013)

 Ακρωτηριασμένα φλαμίνγκο γίνονται θέαμα στους ζωολογικούς κήπους (Eco News 8 VII 2013)

Τον ακρωτηριασμό των πουλιών φλαμίνγκο στο Αττικό Πάρκο και σε άλλους ζωολογικούς κήπους καταγγέλλει η ΜΚΟ Animal Rights.

Τα πουλιά στους ζωολογικούς κήπους μένουν καθηλωμένα εκεί, όχι γιατί “δεν θα βρουν καλύτερα”, αλλά επειδή δεν μπορούν να πετάξουν όντας ακρωτηριασμένα.

Όπως αναφέρει η Animal Rights “oι ζωολογικοί κήποι ακρωτηριάζουν τα πουλιά έτσι ώστε αυτά να μην μπορούν να πετάξουν, αφαιρώντας χειρουργικά το τελευταίο τμήμα της φτερούγας που αντιστοιχεί σχεδόν σε ολόκληρη την ανθρώπινη παλάμη και φιλοξενεί εντελώς απαραίτητα για την πτήση φτερά, καθιστώντας τα έτσι μονίμως ανάπηρα αφού μετά τον ακρωτηριασμό τα απαραίτητα αυτά φτερά δεν ξαναβγαίνουν ποτέ. Η άγνωστη στο ευρύ κοινό πρακτική ονομάζεται pioning.

Ένα ακρωτηριασμένο πουλί δεν μπορεί να πετάξει και φυσικά δεν μπορεί να απελευθερωθεί ποτέ. Οι ζωολογικοί κήποι προτιμούν να ακρωτηριάζουν τα πουλιά αντί να περιφράσσουν μεγάλους χώρους, λόγω χαμηλότερου κόστους αλλά και για λόγους αισθητικής.

Η απουσία περίφραξης δίνει στους επισκέπτες την αίσθηση μιας υποτιθέμενης ελευθερίας των πουλιών, αλλά και τη δυνατότητα  να έχουν πιο άμεση επαφή μαζί τους.

Τα φλαμίνγκο είναι αποδημητικά πουλιά που διανύουν μεγάλες αποστάσεις και πετούν έως και 600 χιλιόμετρα μέσα σε μία μέρα. Αναπτύσσουν ταχύτητες  έως 60 χιλιόμετρα την ώρα και μπορούν να φτάσουν σε μεγάλα ύψη.

Για να απογειωθεί ένα φλαμίνγκο τρέχει αρκετά βήματα χτυπώντας τα φτερά του για να πάρει φόρα, που σημαίνει ότι χρειάζονται  χώρο με αρκετές δεκάδες μέτρα μήκος. O εγκλεισμός τους σε  χώρους χωρίς το απαραίτητο μήκος τα εμποδίζει να πάρουν τη φόρα που χρειάζονται για πετάξουν και αυτό είναι μία ακόμη πρακτική που εφαρμόζουν οι ζωολογικοί κήποι για να τα κρατούν αιχμάλωτα”.

Στην Ελλάδα μπορεί να απολαύσει κάποιος τα υπέροχα αυτά πτηνά ελεύθερα σε αρκετές περιοχές και να θαυμάσει το πανέμορφο πέταγμά τους. Είναι απαράδεκτο να τα ακρωτηριάζουμε και να τα φυλακίζουμε στους ζωολογικούς κήπους.
Πηγή
 
Περισσότερα εδώ:

Κόβουν τα φτερά στα φλαμίνγκο οι ζωολογικοί κήποι λόγω κόστους! (Το Ποντίκι 10 Ιουλίου 2013)

ΡΟΔΟΣυλλέκτης

Μάθημα ακρωτηριασμού πουλιών με πολλές φωτογραφίες από κάποιον 'λάτρη' των πουλιών.

Στην ιστοσελίδα του Αττικού ζωολογικού πάρκου οι ανίδεοι θαυμαστές καλούνται από την ίδια την επιχείρηση να θαυμάσουν τα υπέροχα φλαμίνγκο και να ηρεμήσουν μπροστά στην θέα τους. Η επιχείρηση αποκρύπτει φυσικά το γεγονός ότι αυτά είναι ακρωτηριασμένα. Μετά τα αρνητικά σχόλια κτηνιάτρων που πήραν μέρος στη συζήτηση και ενημέρωσαν όλους ότι τα συγκεκριμένα πουλιά είναι ακρωτηριασμένα και δεν αποτελούν κανένα ευχάριστο θέαμα η επιχείρηση αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι όλα τα φλαμίνγκο που φιλοξενεί έχουν κομμένη την μισή φτερούγα προκειμένου να μην φύγουν από τις εγκαταστάσεις του πάρκου, πρακτική η οποία εφαρμόζεται σε όλους τους ζωολογικούς κήπους. Διαβάστε τη συζήτηση εδώ.

Η γνώμη του κτηνιάτρου: Το pinioning είναι μια επέμβαση που γίνεται στα πουλιά για να μην μπορούν να πετάξουν και θα μπορούσε να παραλληλιστεί με το αντίστοιχο declawing που γίνεται στις γάτες για να μην ξύνουν τα έπιπλα. Στις γάτες αφαιρείται η τρίτη φάλαγγα των δακτύλων στην οποία φυτρώνουν τα νύχια, στα πουλιά αφαιρείται το τελευταίο τμήμα του προσθίου άκρου από τα μετακάρπια και κάτω, στο οποίο φυτρώνουν τα εντελώς απαραίτητα για την πτήση φτερά. Οι γάτες, μετά την επέμβαση μπορούν να περπατήσουν, ενώ τα πουλιά δεν μπορούν να πετάξουν, και οι ζωολογικοί κήποι το παραδέχονται αυτό. Σε πολλές χώρες το declawing είναι παράνομο, ενώ το pinioning είναι νόμιμο. 

Η ευαισθησία (όπως άλλωστε και η νομιμότητα) είναι αντίστοιχη μιας παγκόσμια καθιερωμένης αντίληψης και πρακτικής. Ποιοι είναι αυτοί που ηρεμούν στη θέα ανάπηρων ακρωτηριασμένων πλασμάτων; Προσωπικά, δε μ' ενδιαφέρει ούτε αν αυτό είναι νόμιμο ούτε αν είναι ηθικό. Με ενδιαφέρει το γεγονός αυτό καθ' αυτό της αναπηρίας που μερικοί το βλέπουν σαν ένα θέαμα που τους ηρεμεί. Άραγε γνωρίζουν την αλήθεια που κρύβεται πίσω από την όμορφη εικόνα; 

φωτο

φωτο

 πηγή

Craig Redmond (Captive Animals Protection Society): Last in the pecking order: Captive birds in English zoos (2013)

Διαβάστε ολόκληρη την έρευνα εδώ. 

This report interprets and summarises the main findings of an investigation researched and written by Craig Redmond on behalf of the Captive Animals Protection Society. The full report, including a comprehensive outline of methodology and detailed analysis of data entitled 'Birds in zoos in England: An assessment of welfare, Conservation and Education (2013). 

Craig Redmond (Captive Animals Protection Society): Μutilated for your viewing pleasure: Pinioning birds in English zoos (2013)

Διαβάστε ολόκληρη την έρευνα εδώ

In zoos and wildlife parks up and down the country, thousands of birds stand in large open enclosures, serenely surveying their surroundings. Flamingos pick their way delicately through shallow water and cranes stand on slender legs watching the world go by. The occasional flurry of wings flapping is seen but, strangely, none of the birds take flight. Are these birds simply content with their surroundings, choosing to stay conveniently within the boundaries of the zoo? Do they fly away at times and simply choose to return, safe in the knowledge they will find food in abundance and familiar flock mates?

Is it a deep connection to their keepers that stops them from taking to the air? Or is it something else that holds these birds in the unnatural environment of a UK zoo? Look closely as wings are spread and you will find the answer...

Βοrn Free Foundation: Pinioning: As Free as a Bird? (2013)

The ‘P’ word – what does it mean?
Pinioning involves cutting a bird’s wing at the carpal joint, permanently removing the part of the wing from which the primary feathers grow. It is a surgical procedure, classed as a “mutilation” under the Animal Welfare Act 2006 in England and Wales and the Animal Health and Welfare (Scotland) Act 2006 in Scotland. A bird that has had its wing pinioned can never fly nor be released back to the wild as the amputated part – equivalent to a human “hand” – will not grow back. Whilst this sounds like a practice from a forgotten era that should have been consigned to the history books long ago, it is in fact still legal in zoos and being practised by many captive facilities in Britain today.
The Born Free Foundation’s colleagues at The Captive Animals’ Protection Society (CAPS) recently published the results of an investigation into the pinioning of birds in British zoos, with a particular focus on the Wildfowl & Wetlands Trust centres [http://www.express.co.uk/news/uk/395283/Zoos-chop-birds-wings-in-half-to-keep-them-captive]. Over the years, Born Free has heard many justifications from zoos in defence of pinioning: it’s necessary to improve the welfare of the birds as it allows them to have access to larger, roofless enclosures; aviaries are much more costly to build than open air enclosures, and pinioning can be carried out at little to no expense to the zoo; pinioning allows the public to get close to birds; pinioning can be justified in the name of conservation, making sure rarer, breeding birds don’t fly away and get separated; and so on. These so-called justifications are, at best, flimsy and none outweigh the impact of this invasive surgery on the individual animals.
What is apparent is a worrying lack of transparency between zoos and their visitors. According to CAPS, the Wildfowl & Wetlands Trust currently has 5,663 “resident” (captive) birds, all of which have been pinioned, yet until the CAPS investigation was launched, there was little or no information on their website about this practice. We are convinced that members of the public should, at the very least, be provided with open and accurate information regarding pinioning and similar invasive measures taken by zoos (such as de-barbing rays in aquaria) so they can decide for themselves whether they still wish to visit.
Virginia McKenna OBE, founder of the Born Free Foundation, recently commented: “Why does a bird have wings”? It is scandalous that zoos appear to consider mutilation an acceptable “tool” in the name of conservation and education. The message is, at best, confusing. Seeing birds walk around or swim in a pond may look delightful – and is better than seeing them in a cage – but they have paid a huge price to live this half-life. And we are being misled, to put it politely.”
Countries such as Estonia, Italy, Kazakhstan, Netherlands, Norway and Switzerland, have all outlawed pinioning, and yet it is still a perfectly legal practice in zoos in this country. Born Free is proud to support the “Fight for Flight”, and commends CAPS for bringing this important issue into the public arena. We need to ask ourselves what is more important: the few seconds spent admiring individual, mutilated captive geese or ducks, or the bird’s ability to use its most definitive adaptation – its wings – and fly?
Πηγή