Aκρωτηριασμένα φλαμίνγκο (8.VIΙ.2013)

 Ακρωτηριασμένα φλαμίνγκο γίνονται θέαμα στους ζωολογικούς κήπους (Eco News 8 VII 2013)

Τον ακρωτηριασμό των πουλιών φλαμίνγκο στο Αττικό Πάρκο και σε άλλους ζωολογικούς κήπους καταγγέλλει η ΜΚΟ Animal Rights.

Τα πουλιά στους ζωολογικούς κήπους μένουν καθηλωμένα εκεί, όχι γιατί “δεν θα βρουν καλύτερα”, αλλά επειδή δεν μπορούν να πετάξουν όντας ακρωτηριασμένα.

Όπως αναφέρει η Animal Rights “oι ζωολογικοί κήποι ακρωτηριάζουν τα πουλιά έτσι ώστε αυτά να μην μπορούν να πετάξουν, αφαιρώντας χειρουργικά το τελευταίο τμήμα της φτερούγας που αντιστοιχεί σχεδόν σε ολόκληρη την ανθρώπινη παλάμη και φιλοξενεί εντελώς απαραίτητα για την πτήση φτερά, καθιστώντας τα έτσι μονίμως ανάπηρα αφού μετά τον ακρωτηριασμό τα απαραίτητα αυτά φτερά δεν ξαναβγαίνουν ποτέ. Η άγνωστη στο ευρύ κοινό πρακτική ονομάζεται pioning.

Ένα ακρωτηριασμένο πουλί δεν μπορεί να πετάξει και φυσικά δεν μπορεί να απελευθερωθεί ποτέ. Οι ζωολογικοί κήποι προτιμούν να ακρωτηριάζουν τα πουλιά αντί να περιφράσσουν μεγάλους χώρους, λόγω χαμηλότερου κόστους αλλά και για λόγους αισθητικής.

Η απουσία περίφραξης δίνει στους επισκέπτες την αίσθηση μιας υποτιθέμενης ελευθερίας των πουλιών, αλλά και τη δυνατότητα  να έχουν πιο άμεση επαφή μαζί τους.

Τα φλαμίνγκο είναι αποδημητικά πουλιά που διανύουν μεγάλες αποστάσεις και πετούν έως και 600 χιλιόμετρα μέσα σε μία μέρα. Αναπτύσσουν ταχύτητες  έως 60 χιλιόμετρα την ώρα και μπορούν να φτάσουν σε μεγάλα ύψη.

Για να απογειωθεί ένα φλαμίνγκο τρέχει αρκετά βήματα χτυπώντας τα φτερά του για να πάρει φόρα, που σημαίνει ότι χρειάζονται  χώρο με αρκετές δεκάδες μέτρα μήκος. O εγκλεισμός τους σε  χώρους χωρίς το απαραίτητο μήκος τα εμποδίζει να πάρουν τη φόρα που χρειάζονται για πετάξουν και αυτό είναι μία ακόμη πρακτική που εφαρμόζουν οι ζωολογικοί κήποι για να τα κρατούν αιχμάλωτα”.

Στην Ελλάδα μπορεί να απολαύσει κάποιος τα υπέροχα αυτά πτηνά ελεύθερα σε αρκετές περιοχές και να θαυμάσει το πανέμορφο πέταγμά τους. Είναι απαράδεκτο να τα ακρωτηριάζουμε και να τα φυλακίζουμε στους ζωολογικούς κήπους.
Πηγή
 
Περισσότερα εδώ:

Κόβουν τα φτερά στα φλαμίνγκο οι ζωολογικοί κήποι λόγω κόστους! (Το Ποντίκι 10 Ιουλίου 2013)

ΡΟΔΟΣυλλέκτης

Μάθημα ακρωτηριασμού πουλιών με πολλές φωτογραφίες από κάποιον 'λάτρη' των πουλιών.

Στην ιστοσελίδα του Αττικού ζωολογικού πάρκου οι ανίδεοι θαυμαστές καλούνται από την ίδια την επιχείρηση να θαυμάσουν τα υπέροχα φλαμίνγκο και να ηρεμήσουν μπροστά στην θέα τους. Η επιχείρηση αποκρύπτει φυσικά το γεγονός ότι αυτά είναι ακρωτηριασμένα. Μετά τα αρνητικά σχόλια κτηνιάτρων που πήραν μέρος στη συζήτηση και ενημέρωσαν όλους ότι τα συγκεκριμένα πουλιά είναι ακρωτηριασμένα και δεν αποτελούν κανένα ευχάριστο θέαμα η επιχείρηση αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι όλα τα φλαμίνγκο που φιλοξενεί έχουν κομμένη την μισή φτερούγα προκειμένου να μην φύγουν από τις εγκαταστάσεις του πάρκου, πρακτική η οποία εφαρμόζεται σε όλους τους ζωολογικούς κήπους. Διαβάστε τη συζήτηση εδώ.

Η γνώμη του κτηνιάτρου: Το pinioning είναι μια επέμβαση που γίνεται στα πουλιά για να μην μπορούν να πετάξουν και θα μπορούσε να παραλληλιστεί με το αντίστοιχο declawing που γίνεται στις γάτες για να μην ξύνουν τα έπιπλα. Στις γάτες αφαιρείται η τρίτη φάλαγγα των δακτύλων στην οποία φυτρώνουν τα νύχια, στα πουλιά αφαιρείται το τελευταίο τμήμα του προσθίου άκρου από τα μετακάρπια και κάτω, στο οποίο φυτρώνουν τα εντελώς απαραίτητα για την πτήση φτερά. Οι γάτες, μετά την επέμβαση μπορούν να περπατήσουν, ενώ τα πουλιά δεν μπορούν να πετάξουν, και οι ζωολογικοί κήποι το παραδέχονται αυτό. Σε πολλές χώρες το declawing είναι παράνομο, ενώ το pinioning είναι νόμιμο. 

Η ευαισθησία (όπως άλλωστε και η νομιμότητα) είναι αντίστοιχη μιας παγκόσμια καθιερωμένης αντίληψης και πρακτικής. Ποιοι είναι αυτοί που ηρεμούν στη θέα ανάπηρων ακρωτηριασμένων πλασμάτων; Προσωπικά, δε μ' ενδιαφέρει ούτε αν αυτό είναι νόμιμο ούτε αν είναι ηθικό. Με ενδιαφέρει το γεγονός αυτό καθ' αυτό της αναπηρίας που μερικοί το βλέπουν σαν ένα θέαμα που τους ηρεμεί. Άραγε γνωρίζουν την αλήθεια που κρύβεται πίσω από την όμορφη εικόνα; 

φωτο

φωτο

 πηγή

Craig Redmond (Captive Animals Protection Society): Last in the pecking order: Captive birds in English zoos (2013)

Διαβάστε ολόκληρη την έρευνα εδώ. 

This report interprets and summarises the main findings of an investigation researched and written by Craig Redmond on behalf of the Captive Animals Protection Society. The full report, including a comprehensive outline of methodology and detailed analysis of data entitled 'Birds in zoos in England: An assessment of welfare, Conservation and Education (2013). 

Craig Redmond (Captive Animals Protection Society): Μutilated for your viewing pleasure: Pinioning birds in English zoos (2013)

Διαβάστε ολόκληρη την έρευνα εδώ

In zoos and wildlife parks up and down the country, thousands of birds stand in large open enclosures, serenely surveying their surroundings. Flamingos pick their way delicately through shallow water and cranes stand on slender legs watching the world go by. The occasional flurry of wings flapping is seen but, strangely, none of the birds take flight. Are these birds simply content with their surroundings, choosing to stay conveniently within the boundaries of the zoo? Do they fly away at times and simply choose to return, safe in the knowledge they will find food in abundance and familiar flock mates?

Is it a deep connection to their keepers that stops them from taking to the air? Or is it something else that holds these birds in the unnatural environment of a UK zoo? Look closely as wings are spread and you will find the answer...

Βοrn Free Foundation: Pinioning: As Free as a Bird? (2013)

The ‘P’ word – what does it mean?
Pinioning involves cutting a bird’s wing at the carpal joint, permanently removing the part of the wing from which the primary feathers grow. It is a surgical procedure, classed as a “mutilation” under the Animal Welfare Act 2006 in England and Wales and the Animal Health and Welfare (Scotland) Act 2006 in Scotland. A bird that has had its wing pinioned can never fly nor be released back to the wild as the amputated part – equivalent to a human “hand” – will not grow back. Whilst this sounds like a practice from a forgotten era that should have been consigned to the history books long ago, it is in fact still legal in zoos and being practised by many captive facilities in Britain today.
The Born Free Foundation’s colleagues at The Captive Animals’ Protection Society (CAPS) recently published the results of an investigation into the pinioning of birds in British zoos, with a particular focus on the Wildfowl & Wetlands Trust centres [http://www.express.co.uk/news/uk/395283/Zoos-chop-birds-wings-in-half-to-keep-them-captive]. Over the years, Born Free has heard many justifications from zoos in defence of pinioning: it’s necessary to improve the welfare of the birds as it allows them to have access to larger, roofless enclosures; aviaries are much more costly to build than open air enclosures, and pinioning can be carried out at little to no expense to the zoo; pinioning allows the public to get close to birds; pinioning can be justified in the name of conservation, making sure rarer, breeding birds don’t fly away and get separated; and so on. These so-called justifications are, at best, flimsy and none outweigh the impact of this invasive surgery on the individual animals.
What is apparent is a worrying lack of transparency between zoos and their visitors. According to CAPS, the Wildfowl & Wetlands Trust currently has 5,663 “resident” (captive) birds, all of which have been pinioned, yet until the CAPS investigation was launched, there was little or no information on their website about this practice. We are convinced that members of the public should, at the very least, be provided with open and accurate information regarding pinioning and similar invasive measures taken by zoos (such as de-barbing rays in aquaria) so they can decide for themselves whether they still wish to visit.
Virginia McKenna OBE, founder of the Born Free Foundation, recently commented: “Why does a bird have wings”? It is scandalous that zoos appear to consider mutilation an acceptable “tool” in the name of conservation and education. The message is, at best, confusing. Seeing birds walk around or swim in a pond may look delightful – and is better than seeing them in a cage – but they have paid a huge price to live this half-life. And we are being misled, to put it politely.”
Countries such as Estonia, Italy, Kazakhstan, Netherlands, Norway and Switzerland, have all outlawed pinioning, and yet it is still a perfectly legal practice in zoos in this country. Born Free is proud to support the “Fight for Flight”, and commends CAPS for bringing this important issue into the public arena. We need to ask ourselves what is more important: the few seconds spent admiring individual, mutilated captive geese or ducks, or the bird’s ability to use its most definitive adaptation – its wings – and fly?
Πηγή